17 czerwca 2014 roku w Warszawie odbyło się pierwsze posiedzenie powołanego przez Polskie Lobby Przemysłowe Społecznego Zespołu
ds. Monitorowania Konsolidacji Polskiego Przemysłu Obronnego.
W trakcie tego posiedzenia jego członkowie określili cele i formy działalności Zespołu. Podkreślono, że Zespół musi być merytoryczny, a swoje opinie powinien opierać na rzetelnych, potwierdzonych i zweryfikowanych informacjach. Za bardzo istotny element działalności Zespołu uznano upublicznianie stanowisk Zespołu poprzez współpracę z mediami. Kolejnym istotnym czynnikiem jest też popularyzowanie prezentowanych opinii na różnych konferencjach i spotkaniach, w tym związkowych. Biorąc pod uwagę fakt prezentowania merytorycznych informacji, ich weryfikacji oraz na ich podstawie wypracowania obiektywnej opinii za pożądaną uznano współpracę
z innymi ekspertami z segmentu naukowego, przemysłowego oraz wojskowego.
Podczas pierwszego posiedzenia dokonano wstępnej oceny procesów konsolidacji polskiego przemysłu obronnego, dokonującej się w ramach Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Podkreślono konieczność uwzględnienia doświadczeń
z prób konsolidacji polskiej „zbrojeniówki” wokół BUMAR-u w celu uniknięcia błędów popełnionych w poprzednich latach. W ocenie Zespołu struktura konsolidująca powinna być „służebna” wobec przedsiębiorstw tworzących Grupę, nie powinna generować relatywnie wysokich kosztów obciążających przedsiębiorstwa, a jednocześnie być efektywna w pozyskiwaniu zamówień, szczególnie zagranicznych. Załogi bowiem oczekują pomocy w pozyskaniu długofalowych zamówień ze strony PGZ.
Społeczny Zespół ds. Monitorowania Konsolidacji Polskiego Przemysłu Obronnego za istotne uznał konieczność opracowanie strategii Polskiej Grupy Zbrojeniowej na co najmniej 5 lat (jeżeli taka nie istnieje). Strategia ta powinna w ocenie Zespołu zostać opracowana przed włączeniem do niej kolejnych spółek.
Zdaniem członków Zespołu, koncepcja konsolidacji powinna zostać oparta na konsolidacji zadaniowej. Jest to rozwiązanie sprawdzone w świecie,
a zarządzanie Grupą powinno być „spłaszczone” i uwzględniać podmiotowość włączonych do niej spółek. Jednocześnie należy unikać instytucji pośredniczących np. w postaci funduszy inwestycyjnych. Zasugerowano koncepcję, wg której do PGZ miałyby być włączone spółki „zdrowe”
i niezbędne dla Sił Zbrojnych i bezpieczeństwa Państwa, a pozostałymi powinna się zająć ARP i poddać je restrukturyzacji, aby te spółki nie pogarszały kondycji ekonomicznej całej Grupy i dopiero po uzdrowieniu mogą być do niej włączone.
Zwrócono również uwagę, że w statucie PGZ znalazł się zapis, że jej „akcje są zbywalne”. Może to świadczyć o tym, że przygotowywany jest proces jej prywatyzacji. Dlatego należałoby rozważyć możliwość wprowadzenia do statutu Polskiej Grupy Zbrojeniowej zapisu dotyczącego zachowania nad nią kontroli przez Skarb Państwa. Członków Zespołu zaniepokoiła informacja,
że ostatnio pojawiły się prywatne spółki, wykupujące akcje od pracowników spółek wchodzących w skład PGZ np. akcje Huty Stalowa Wola S.A. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że po wykupieniu akcji od pracowników jakiś nieznany podmiot może stać się współwłaścicielem strategicznej firmy
o wielkim znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa, jaką jest Polska Grupa Zbrojeniowa, co przełoży się na określoną władzę nad Grupą. Powstaje pytanie czy jest na to przyzwolenie Ministerstwa Skarbu Państwa?
Na zakończenie obrad ustalono, iż następne posiedzenie Społecznego Zespołu ds. Monitorowania Konsolidacji Polskiego Przemysłu Obronnego odbędzie się na początku września 2014 roku podczas XXII Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach.