WPROWADZENIE
1. Fakty wynikające z 30-letniego okresu transformacji jednoznacznie wskazują, że władze państwowe bez właściwej kontroli społecznej nie potrafiąskutecznie zadbać o dobro wspólne Polaków.
2. Projekty: Polityki Energetycznej Polski 2040, Polityki Surowcowej Polski oraz ustawy „Polska Agencja Geologiczna” są dokumentami integralnymi i współzależnymi, które nie zabezpieczają podstawowego interesu narodowego.
3. Sektor paliwowo – energetyczny ze względu na ogromne zasoby nośników energetycznych i surowców strategicznych Polski oraz dynamiczny rozwój nowych technologii ma największe możliwości generowania zysków w przyszłości rzędu setek bilionów zł, które są obiektem najwyższego zainteresowania obcychkapitałów w celuprzejęcia nad nimi kontroli i staleczerpania z nich ponad przeciętnych zysków kosztem polskiego społeczeństwa.
4. Sektor paliwo – energetyczny jest najważniejszym sektorem decydującym nie tylko o bezpieczeństwie, konkurencyjności i suwerenności naszej gospodarki ale również o możliwości pomnażania bogactwa Polaków.Dlatego powinien być pod maksymalną kontrolą Skarbu państwa lub narodu polskiego w przypadku jego uwłaszczenia na zasobach naturalnych Polski.
5. Struktura własnościowa sektora paliwowo – energetycznego w 1989 roku w 100 % należała do Skarbu Państwa czyli pośrednio do narodu polskiego. Struktura własnościowa spółek sektora paliwowo – energetycznego w 2019 roku (po 30 latach transformacji) z dużym przybliżeniem w około 50 % należy do Skarbu Państwa z silną tendencją do dalszego zwiększania udziału kapitału obcego w kapitałach własnych spółek w ramach tworzącego się nowego modelu biznesowego sektora, opartego na prosumenckiej energetyce rozproszonej.
6. Kontynuacja tych negatywnych trendów doprowadziłaby do dalszego wywłaszczenia suwerena z jego najcenniejszych aktywów decydujących o jego standardzie życia i pozycji narodu polskiego na arenie międzynarodowej w 2040 roku, co byłoby jawną zdradą stanu.
7. Struktura własnościowa spółek sektora paliwowo – energetycznego powinna z powrotem dążyć do stanu z 1989 roku aby w 2040 roku w maksymalnym stopniu była pod kontrolą Skarbu państwa lub narodu polskiego po jego ewentualnym uwłaszczeniu na zasobach naturalnych Polski.
I. Pojęcie bezpieczeństwa energetycznego dla Polski
Właściwe rozumienie bezpieczeństwa energetycznego jest warunkiem koniecznym do opracowania optymalnej Polityki Energetycznej Polski do 2040 roku.Bezpieczeństwo Energetyczne Polski to zapewnienie stabilnych dostaw prądu, ciepła i chłodu (minimalizacja wskaźników SAIDI, SAIFI) przy jak najniższych jednostkowych kosztach wytwarzania 1kWh energii elektrycznej lub cieplnej oraz :
1) przy jak najkrótszym czasie transformacji obecnej nisko sprawnej i wysoko emisyjnej energetyki zawodowej do energetyki rozproszonej o optymalnej emisyjności i efektywności wytwarzania wynikającej z zastosowania najlepszych dostępnych na rynku technologii.
2) przy maksymalnym wykorzystaniu własnych źródeł energii, zasobów pracy i technologii.
3) przy maksymalnym udziale skarbu państwa i polskiego kapitału w przypadku uwłaszczenia naszego narodu na zasobach naturalnych Polski) w aktywach przyszłych spółek (surowcowych, wzbogacania, energetycznych, rafineryjnych, chemicznych).
4) przy maksymalnej elastyczności wytwarzania.
5) przy maksymalnym ograniczeniu zmiennych w procesie wytwarzania, które głównie są wynikiem zmienności popytu w poszczególnych porach dnia, sezonu, roku (spłaszczanie krzywej popytu oraz zmiennych wynikających z niepewności wytwarzania w Odnawialnych Źródłach Energii(spłaszczanie krzywej podaży).
6) przy maksymalizacji oszczędności energii.
7) przy maksymalnym w porównaniu do istniejącego zwiększenia potencjału magazynowaniu energii w postaci paliw gazowych i płynnych pod ziemią.
8) przy optymalnym potencjale do magazynowania energii elektrycznej i cieplnej.