Ogólnopolska Konferencja naukowa „Przyszłość polskiej elektroenergetyki opartej na węglu brunatnym” zorganizowana przez Polskie Lobby Przemysłowe im. Eugeniusza Kwiatkowskiego i przez Międzyzakładową Komisję Wolnego Związku Zawodowego ,,Sierpień 80″ PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. odbyła się 11 września 2017 roku w Bełchatowie..W jej trakcie wygłoszone zostały następujące referaty:
– dr Igor Protasowicki- Bezpieczeństwo państwa a bezpieczeństwo energetyczne.
– prof. dr hab. inż. Zbigniew Kasztelewicz – Przyszłość węgla brunatnego w Polsce.
– mgr Adam Maksymowicz- Przyczyny braku społecznej akceptacji węgla brunatnego.
– dr Justyna Trubalska – Miejsce węgla brunatnego w bilansie energetycznym Polski.
– dr Edward Przybysz-Pakiet energetyczno-klimatyczny Unii Europejskiej, jako czynnik hamujący rozwój energetyki na węglu brunatnym.
– mgr Anna Wójtowicz – Energetyka oparta na węglu brunatnym w aspekcie zrównoważonego rozwoju.
Celem Konferencji było ukazanie znaczenia elektroenergetyki opartej na węglu brunatnym w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego Polski. Pojęcie to jako istotny element bezpieczeństwa państwa scharakteryzował w swoim referacie dr Igor Praskowicki, ukazując jego składniki i sposoby zapewnienia. Analizy miejsca węgla brunatnego w bilansie energetycznym Polski i określenia perspektyw polskiej energetyki opartej na węglu brunatnym dokonała dr Justyna Trubalska.. Zdaniem dr Justyny Trubalskiej, tworzenie bilansu energetycznego stanowi pewien proces związany z oceną współczesnych tendencji, możliwości oraz prognozowania przyszłych trendów zapotrzebowania na surowce energetyczne. Jednak aby proces ten był zamknięty i kompleksowy powinien wychodzić poza zakres wyliczeń oraz uwzględniać konkretny kontekst polityczny, ekonomiczny, społeczny oraz ekologiczny, w jakim dane państwo się znajduje.
Niektóre złoża węgla brunatnego w Polsce zbliżają się do wyczerpania zasobów i niezbędne jest ich zastąpienie nowymi, które są już odkryte i zbadane. Dla kontynuacji produkcji najtańszej energii jaką jest energia oparta na węglu brunatnym niezbędne jest ich zagospodarowanie, co wymaga podjęcia z odpowiednim wyprzedzeniem decyzji inwestycyjnych. Jednak z powodu braku społecznej akceptacji dla węgla brunatnego występują trudności z inwestycjami związanymi z budową nowych kopalń węgla brunatnego. Przyczyny braku akceptacji dla węgla brunatnego w swoim wystąpieniu określił mgr Adam Maksymowicz.
Barierą dla nowych inwestycji jest także Polityka energetyczno-klimatyczna Unii Europejskiej, nastawiona na redukcje emisji dwutlenku węgla i dekarbonizację, czyli ograniczenie energetyki opartej na węglu. Autor kolejnego referatu dr hab. inż. Zbigniew Kasztelewicz stwierdził w nim, iż Polska winna jednoznacznie wypracować własną doktrynę górniczo-energetyczną opartą w pierwszej kolejności o krajowe surowce energetyczne tj. energetykę węglową w powiązaniu z ekonomiczną energetyką odnawialną i dążyć do zmiany obecnej polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej z zasady kar i subwencji na zasadę biznesową z uwzględnieniem polityki konkurencyjnej i niskoemisyjnej, a nie tylko niskoemisyjnej. Pożądany jest zrównoważony rozwój energetyki, który – jak stwierdziła w swoim referacie mgr Anna Wójtowicz – jest znacznie szerszym zjawiskiem, zakładającym zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego, efektywności i konkurencyjności rynku energii, który będzie korzystny gospodarczo i społecznie, ale także przyjazny dla środowiska naturalnego.
Z kolei dr Edward Przybysz w swoim referacie zwrócił uwagę na fakt, iż emisja dwutlenku węgla wcale nie jest główną przyczyną ocieplenia klimatu. Do tego ocieplenia przyczyniają się przede wszystkim emitowane do atmosfery gazy cieplarniane. Wszystkich gazów antropogenicznych, obecnych w powietrzu atmosferycznym i stanowiących gazy cieplarniane jest ponad 400. Jest to rozproszona substancja składająca się z wielu różnych związków chemicznych w stanie lotnym oraz w postaci pyłów o zmiennym stanie i różnym czasie zawieszenia w powietrzu. Jednym ze źródeł emisji gazów cieplarnianych jest też spalanie odpadów komunalnych, które nie jest utylizacją.