W dniu 17 października 2013 roku w Warszawie odbyło się wspólne posiedzenie przedstawicieli i ekspertów Polskiego Lobby Przemysłowego im. Eugeniusza Kwiatkowskiego i Zarządu Okręgu Przedsiębiorstw Wojskowych
i Działalności Pozabudżetowej NSZZ Pracowników Wojska w sprawie wypracowania Stanowiska dotyczącego nowej formuły konsolidacji polskiego przemysłu obronnego.

Po przedstawieniu przez Koordynatora PLP prof. nadzw. dr hab. Pawła Sorokę i mgr Małgorzatę Kucab – Zastępcę Przewodniczącego NSZZ Pracowników Wojska oceny rezultatów dotychczasowej konsolidacji polskiego przemysłu obronnego w ramach Grupy BUMAR (Polskiego Holdingu Obronnego), odbyła się dyskusja, podczas której sformułowano tezy
i stwierdzenia, które będą podstawą do dalszej pracy nad stanowiskiem dotyczącym nowej formuły konsolidacji polskiego przemysłu obronnego.
W dyskusji stwierdzono, iż przy wypracowaniu nowej formuły konsolidacji w postaci Polskiej Grupy Zbrojeniowej należy uwzględnić wnioski wynikające z dotychczasowej konsolidacji, mające na celu m.in. przezwyciężenie popełnionych w jej trakcie błędów. Dotychczasową konsolidację cechowało bowiem podejście etatystyczne – zamiast redukcji zatrudnienia w centrali, następowała rozbudowa struktur w spółce dominującej. Tymczasem struktura zarządzająca skonsolidowaną grupą powinna wynikać
z jej celów i zadań, określonych przede wszystkim przez szacowaną wielkość zamówień MON w ciągu najbliższych kilkunastu lat oraz możliwości eksportowych. Struktura ta powinna być służebna wobec spółek zależnych, a nie rozrastać się nad nimi – często dublując działania podejmowane w spółkach zależnych i wydłużając obieg środków finansowych.
Stwierdzono również, że największą słabością procesu przekształceń polskiej zbrojeniówki jest brak integracji systemu zarządzania sferą gospodarczego zaplecza systemu bezpieczeństwa narodowego w Urząd ds. Uzbrojenia, od lat postulowanego m.in. przez Polskie Lobby Przemysłowe. Nie ma nawet ministra odpowiedzialnego za nadzorowanie realizacji programu konsolidacji, a między resortami – Ministerstwem Obrony Narodowej,
Ministerstwem Skarbu Państwa i Ministerstwem Gospodarki – dochodziło na tym tle do różnicy zdań i ciągłych sporów.
Zdaniem uczestników spotkania, konsolidacja spółek skupionych dotąd
w Bumarze Sp. z o.o. (Polskim Holdingu Obronnym), Wojskowych Przedsiębiorstw Remontowo-Produkcyjnych i Huty Stalowa Wola w jednej dużej grupie powinna przynieść takie efekty jak: zwiększenie konkurencyjności, wzbogacenie oferty oraz stabilność poprzez współdziałanie i oferowanie coraz nowszych produktów i usług zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym.
Budowanie Polskiej Grupy Zbrojeniowej powinno opierać się przede wszystkim na konsolidacji zadaniowej, integrującej procesy zarządzania kluczowymi kompetencjami spółek wchodzącymi w jej skład, w ramach wyodrębnionych profilów działalności. Daje to szansę na scentralizowanie
i skuteczną koordynację działań w obrębie obszarów funkcjonalnych, wynikających z ukształtowanego podziału zadań.
Postulowano ponadto, aby finansowanie Polskiej Grupy Zbrojeniowej powierzyć jednemu bankowi, w którego misji wpisane jest finansowanie sektora obronnego, a który spełnia także wymagania w zakresie długoterminowego bezpieczeństwa finansowego i bezpieczeństwa ochrony informacji niejawnych
i „wrażliwych” – takim bankiem może być Bank Gospodarstwa Krajowego
Według uczestników spotkania, należy zwiększyć rolę Ministerstwa Obrony Narodowej w sprawowaniu nadzoru właścicielskiego nad Polską Grupą Zbrojeniową, co będzie wymagało wyposażenia Ministra Obrony Narodowej
– konstytucyjnie odpowiedzialnego za obronę i bezpieczeństwo państwa –
w odpowiednie instrumenty. Formuła tego nadzoru powinna uwzględnić całość cyklu życia produktu (uzbrojenia i sprzętu wojskowego) mającego znaleźć się na wyposażeniu wojska: projekt, jego wdrożenie, eksploatacja i serwis, wycofanie. Przy czym rdzeniem konsolidacji powinna być koncentracja technologiczna. W związku z powyższym uważamy, że jak najbardziej zasadne jest, aby uprawnienia majątkowe Skarbu Państwa w stosunku do Polskiej Grupy Zbrojeniowej wykonywał Minister Obrony Narodowej, lub by przynajmniej posiadał większość w organach Polskiej Grupy Zbrojeniowej (w Zarządzie i Radzie Nadzorczej).
Na zakończenie obrad, uczestnicy spotkania podjęli decyzję
o kontynuowaniu w najbliższych tygodniach prac na stanowiskiem dotyczącym pożądanej formuły konsolidacji polskiego przemysłu obronnego, którego właścicielem jest Skarb Państwa.